(សៀមរាប)៖ មន្រ្តី និងបុគ្គលិកអាជ្ញាធរជាតិអប្សរាសរុបចំនួន១៥នាក់ បានទទួលការបណ្ដុះបណ្ដាលទាក់ទងនឹងការគ្រប់គ្រងប្រព័ន្ធធារាសាស្រ្ដ ការសិក្សាទៅលើស្រទាប់ដី និងការប្រើប្រាស់ម៉ាស៊ីន GPR, DCPT, MASW នៅតាមបុរាណដ្ឋាន ពីអ្នកឯកទេសមកពីប្រទេសកូរ៉េ។
លោក Jeoung Jae Hyeung មន្រ្តីនៃនាយកដ្ឋានស្រាវជ្រាវវិស្វកម្មភូមិសាស្ត្រនៃវិទ្យាស្ថានវិស្វកម្មស៊ីវិល និងបច្ចេកវិទ្យាសំណង់កូរ៉េ (KICT) បានឱ្យដឹងថា គម្រោងបណ្ដុះបណ្ដាលប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងទឹកនៅព្រះលានជល់ដំរី មានរយៈពេល៤ថ្ងៃ គឺពីថ្ងៃទី៣០ ខែមករា រហូតដល់ថ្ងៃទី២ ខែកុម្ភៈ។ វគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលនេះផ្ដោតសំខាន់លើការសិក្សាលក្ខណៈដី ការរៀបចំដី ការអង្កេតដី លក្ខណៈភូមិសាស្រ្ដ ការវិភាគលើទឹកក្រោមដី និងលើដី និងការប្រើប្រាស់ឧបករណ៍ដើម្បីវិភាគ។ល។
ក្រៅពីសិក្សាទ្រឹស្តី សិក្ខាកាមទាំងអស់ក៏បានចុះទៅសិក្សា និងអនុវត្តដោយផ្ទាល់នៅការដ្ឋានព្រះលានជល់ដំរី និងក្រុមប្រាសាទព្រះពិធូផងដែរ។ គម្រោងខាងលើបានជ្រើសរើសទីតាំងនេះ ដោយព្រះលានជល់ដំរី និងក្រុមប្រាសាទព្រះពិធូជាគម្រោងដែលកំពុងធ្វើការជុសជុលដោយបានការគាំទ្រ និងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការពីស្ថាប័ន ភ្នាក់ងារសហប្រតិបត្តិការអន្តរជាតិកូរ៉េ (KOICA) តាមរយៈមូលនិធិបេតិកភណ្ឌវប្បធម៌កូរ៉េ (KCHF)។
លោក Jang Cheol-Hee មន្រ្តីជាន់ខ្ពស់នៃនាយកដ្ឋានស្រាវជ្រាវវិទ្យាសាស្ត្រវារី និងវិស្វកម្ម នៃស្ថាប័ន KICT បានឱ្យដឹងថា ប្រព័ន្ធធារាសាស្រ្ដមានសារសំខាន់សម្រាប់ប្រទេសនីមួយៗ ហើយវាកាន់តែសំខាន់សម្រាប់ប្រទេសដែលមានអគារខ្ពស់ៗ ដូចជាកូរ៉េជាដើម។ លោកបន្តថា វាជាចំណុចល្អមួយដែលកម្ពុជា អាចរៀនពីការងារគ្រប់គ្រងទឹកពីប្រទេសកូរ៉េ ដើម្បីទទួលបានចំណេះដឹងសម្រាប់ការអភិវឌ្ឍនាពេលអនាគត។
ចំពោះស្ថានភាពប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងទឹកនៅព្រះលានជល់ដំរី លោក Jang Cheol-Hee ពន្យល់ថា ដីមានស្ថានភាពមិនសូវជ្រាបទឹកល្អ ដែលត្រូវការសិក្សាបន្ថែមទៀត ដើម្បីរកដំណោះស្រាយ ដើម្បីបញ្ជៀសទឹកពេលមានទឹកជន់ច្រើន។
សិក្ខាកាមមួយរូបដែលចូលរួមក្នុងវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាល គឺលោក ឡៃ ប៉ូទី អនុប្រធាននាយកដ្ឋានគ្រប់គ្រងទឹក ព្រៃឈើ និងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ នៃអាជ្ញាធរជាតិអប្សរា វាយតម្លៃខ្ពស់ចំពោះការសិក្សានេះ។ លោកយល់ថា ជាការល្អប្រសើរសម្រាប់បុគ្គលិក មន្រ្តី អាជ្ញាធរជាតិអប្សរា ដែលទទួលការបណ្ដុះបណ្ដាលបន្ថែមដែលអាចពង្រឹងចំណេះដឹង និងវិធីសាស្រ្ដក្នុងការចូលរួមអភិរក្សក្នុងតំបន់អង្គរ។
រយៈពេល៤ថ្ងៃនេះ លោកបានរៀនពីការប្រើប្រាស់ឧបករណ៍បង្ហាប់ដី ការកិនបង្ហាប់ដី ក្នុងកម្រិតណា ឱ្យសមស្របតាមប្រភេទដី។ ការសិក្សាពីប្រភេទដីក្នុងតំបន់រមណីយដ្ឋានអង្គរ ការប្រើប្រាស់ឧបករណ៍ស្កែន ដើម្បីមើលពីស្ថានភាពដី ប្រភេទដីខ្សាច់ ប្រព័ន្ធទឹក និងថ្មបុរាណដែលសេសសល់នៅក្រោមដីជាដើម៕
