(ពិភពលោក)៖ នៅលើសកលលោកនេះមានប្រទេសជាច្រើន បានបង្កើតច្បាប់របស់គេ ដើម្បីដាក់ក្រុមជ្រុលនិយមជាអង្គការភេរវករ ក្នុងគោលបំណងការពារសន្តិសុខជាតិ និងរក្សាសណ្តាប់ធ្នាប់សាធារណៈ។ ឧទាហរណ៍មួយចំនួន គួរឱ្យកត់សម្គាល់មានដូចតទៅនេះ៖

នៅសហរដ្ឋអាមេរិក៖ ក្រសួងការបរទេសសហរដ្ឋអាមេរិក បានបង្កើតនូវបញ្ជីនៃអង្គការភេរវករបរទេស (FTOs) Foreign Terrorist Organizations នៅក្រោមផ្នែក២១៩ នៃច្បាប់អន្តោប្រវេសន៍ និងច្បាប់សញ្ជាតិ។ ច្បាប់តាក់តែងក្នុងសហរដ្ឋអាមេរិកនេះ បានតាក់តែង ការដាក់ទណ្ឌកម្មលើសមាជិក និងអ្នកគាំទ្រក្នុងក្រុមដែលច្បាប់បានកំណត់ជាពួកអង្គការភេរវករផងដែរ។

នៅចក្រភពអង់គ្លេស៖ នៅក្រោមច្បាប់ភេរវកម្មឆ្នាំ 2000 Terrorism Act 2000, រដ្ឋាភិបាលចក្រភពអង់គ្លេស បានរារាំងនិងហាមឃាត់អង្គការជាច្រើន ដែលជាប់ពាក់ព័ន្ធក្នុងអំពើភេរវកម្ម។ ច្បាប់បានសរសេរថា ភាពជាសមាជិក ឬការគាំទ្រទាំងឡាយណា ដែលពាក់ព័ន្ធនឹងក្រុមអង្គ ការដែលគេបានហាមឃាត់ទាំងនោះ គឺជាបទល្មើសព្រហ្មទណ្ឌ។

ប្រទេសកាណាដា៖ រដ្ឋាភិបាលកាណាដា បានបង្កើតនូវបញ្ជីនៃអង្គភាពភេរវករ ក្រោមក្រមព្រហ្មទណ្ឌរបស់ខ្លួន។ ច្បាប់បានចែងថា បើមានការរកឃើញបុគ្គលណា, ក្រុមណា, អង្គភាពណា ឬផ្នែកមួយមួយណា ដែលពាក់ព័ន្ធគាំទ្រអង្គភាព ស្ថិតក្នុងបញ្ជីហាមឃាត់នោះ គឺជាអំពើខុសច្បាប់។

សហភាពអឺរ៉ុបដែលមាន២៧ប្រទេស៖ សហភាពអឺរ៉ុប ក៏មានមានបញ្ជីរួមនៃឈ្មោះបុគ្គល ក្រុម និងអង្គភាពដែលត្រូវដាក់ទណ្ឌកម្ម ក្នុងអំពើពាក់ព័ន្ធនឹងសកម្មភាពភេរវករ។ ច្បាប់នេះអនុញ្ញាតឱ្យមានសកម្មភាពសម្របសម្រួលប្រឆាំងនឹងក្រុមដែលគេបានកំណត់ នៅទូទាំងរដ្ឋជាសមាជិកទាំងឡាយ។

អូស្ត្រាលី៖ អូស្ត្រាលី ក៏មានបង្កើតបញ្ជីអង្គការភេរវជនក្រោមច្បាប់ក្រមព្រហ្មទណ្ឌឆ្នាំ ១៩៩៥ផងដែរ។ ការចូលរួមជាមួយក្រុមទាំងនេះ អាចឈានដល់ការចោទប្រកាន់ដល់ទោសព្រហ្មទណ្ឌ។

ប្រទេសនូវែលហ្សេឡង់៖ ប៉ូលីសនូវែលហ្សេឡង់ មានបង្កើតបញ្ជីអង្គការភេរវករ ដែលបាន កំណត់ក្រោមច្បាប់ប្រឆាំងភេរវកម្មឆ្នាំ២០០២។ ច្បាប់បានសរសេរថា ការគាំទ្រ ឬការសេព គប់ណាជាមួយនឹងអង្គការដែលហាមឃាត់ទាំងនោះ គឺជាអំពើខុសច្បាប់។

ប្រទេសឥណ្ឌា៖ ច្បាប់រារាំងសកម្មភាពខុសច្បាប់ The Unlawful Activities Prevention Act នឹង អនុញ្ញាតឱ្យរដ្ឋាភិបាលឥណ្ឌា មានសិទ្ធិកំណត់អង្គការ ជាអង្គភាពភេរវករ, មានសិទ្ធិដាក់ទណ្ឌកម្មអ្នកណាដែលជាសមាជិក និងគាំទ្រអង្គការនោះ។

ប្រទេសរុស្សី៖ រុស្សី ក៏មានបញ្ជីនៃអង្គការដែលគេចាត់ទុកថាជាពួកភេរវករ ក្រោមច្បាប់ជាតិរបស់ខ្លួន ដោយមានការពិន័យយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរចំពោះការជាប់ពាក់ព័ន្ធថែមទៀត។

ឥណ្ឌូណេស៊ី៖ ដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងឧប្បត្តិហេតុភេរវក ម្មដូចជាការទម្លាក់គ្រាប់បែកនៅកោះបាលីឆ្នាំ 2002 ឥណ្ឌូនេស៊ីបានអនុវត្តបទប្បញ្ញត្តិរបស់រដ្ឋាភិបាលជំនួសច្បាប់លេខ 1/2002 ក្រោយមកត្រូវបានអនុម័តជាច្បាប់លេខ 15/2003 ។ ច្បាប់នេះផ្តល់អំណាចដល់អាជ្ញាធរក្នុងការឃាត់ខ្លួនជនសង្ស័យ និងប្រើប្រាស់ព័ត៌មានស៊ើបការណ៍សម្ងាត់ជាភស្តុតាងបឋម ក្នុងការពង្រឹងសមត្ថភាពរបស់ឥណ្ឌូណេស៊ីប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងអំពើភេរវកម្ម។

ហ្វីលីពីន៖ ច្បាប់ប្រឆាំងភេរវកម្មឆ្នាំ ២០២០ បានជំនួសច្បាប់សន្តិសុខមនុស្សឆ្នាំ ២០០៧ ដោយពង្រីកនិយមន័យនៃអំពើភេរវកម្ម និងផ្តល់សិទ្ធិអំណាចដល់ក្រុមប្រឹក្សាប្រឆាំងភេរវកម្ម (ATC) ដើម្បីកំណត់បុគ្គល និងក្រុមជាភេរវករ។ ច្បាប់នេះមានគោលបំណងដោះស្រាយការគំរាមកំហែងពីក្រុមជ្រុលនិយមផ្សេងៗក្នុងប្រទេស។

បណ្តាប្រទេសអាស៊ីកណ្តាល៖ ប្រជាជាតិដូចជា កាហ្សាក់ស្ថាន កៀហ្ស៊ីស៊ីស្ថាន តាជីគីស្ថាន និងអ៊ូសបេគីស្ថាន បានអនុម័តច្បាប់ប្រឆាំងក្រុមជ្រុលនិយម ដើម្បីប្រឆាំងនឹងអំពើភេរវកម្ម។

មានប្រទេសជាច្រើនទៀត នៅលើសកលលោក ដែលបានបង្កើតច្បាប់ស្រដៀងគ្នាក្នុងការដាក់ក្រុមជ្រុលនិយម ជាក្រុមអង្គការភេរវករ។

ការតាក់តែងច្បាប់ទាំងនេះ គឺជាផ្នែកមួយនៃយុទ្ធសាស្ត្រប្រឆាំងភេរវកម្មដ៏ទូលំទូលាយ ដើម្បីទប់ស្កាត់សកម្មភាពជ្រុលនិយម និងបង្កើនកិច្ចសហប្រតិបត្តិការសន្តិសុខអន្តរជាតិ៕