(ភ្នំពេញ)៖ ទឹកដែលហូរធ្លាក់ពីទីទួលតែងមានចលនាលឿនលយរហ័ស ច្រោះជ្រែកទៅកាន់ផ្ទៃទាបជុំវិញ រីឯការពង្រីកចក្រភពម៉ុងហ្គោលក៏ដូច្នេះដែរ នេះក៏ដោយសារស្ដេច និងមេទ័ពមានការដឹកនាំយ៉ាងប៉ិនប្រសប់ រីឯកងទ័ពរបស់ពួកគេមានភាពខ្លាំងពូកែផងដែរ។
អាថ៌កំបាំងរបស់កងទ័ពម៉ុងហ្គោល គឺមានរឿងដ៏គួរឱ្យកោតញញើតមួយដែលពួកគេតែងធ្វើ រាល់ពេលជាប់ដៃច្បាំងយូរថ្ងៃ ឬធ្វើដំណើររហូតដល់ដាច់ស្បៀងអាហារម្ដងៗ។ ប្រសិនបើហេវហាត់ខ្លាំងពេក ពួកគេតែងតែវះសរសៃឈាមសេះនៅត្រង់ក ហើយបឺតជញ្ជក់ឈាមឱ្យល្មមនឹងអាចរស់បាន ហើយក៏បិទភ្ជិតមុខរបួសឱ្យសេះវិញ។
ចំណុចពិសេសមួយទៀតរបស់កងទ័ពម៉ុងហ្គោល ទោះបីជាត្រូវប្រឈមនឹងសេចក្ដីស្លាប់ ក៏ពួកគេមិនខ្លាចនឹងវាយលុកទៅលើសត្រូវឡើយ។ ពួកគេជាកងទ័ពដែលមានវិន័យយ៉ាងល្អ និងមានភាពអត់ធ្មត់ខ្ពស់បំផុត។ កងទ័ពម៉ុងហ្គោលអាចធ្វើដំណើរបាន ២-៣ ថ្ងៃ ដោយមិនចាំបាច់ឈប់ទទួលទានអាហារអ្វីឡើយ។
ទាហានម៉ុងហ្គោលអាចបាញ់ធ្នូពីលើខ្នងសេះក្នុងរយៈចម្ងាយ ២០០-៤០០ ម៉ែត្រ ហើយត្រង់ចំគោលដៅដែលកំពុងមានចលនាថែមទៀត។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ ពួកគេក៏មានឈ្មោះល្បីល្បាញក្នុងការបង្វឹកសត្វស្ទាំង និងឥន្ទ្រី សម្រាប់ប្រើឱ្យនាំសារ ឬស្រែកប្រកាសសញ្ញា ឬប្រកាសអាសន្នអ្វីមួយបានយ៉ាងស្ទាត់ជំនាញផងដែរ៕
