(ភ្នំពេញ)៖ ពិធីបុណ្យឆ្លងឆ្នាំសកលត្រូវបានប្រារព្ធឡើងនៅជុំវិញពិភពលោក ក្នុងឱកាសឆ្លងពីឆ្នាំចាស់ផ្លាស់ចូលឆ្នាំថ្មី ក៏ប៉ុន្តែការអបអរឱកាសពិសេសនេះមិនមែនប្រារព្ធឡើងក្នុងពេលដំណាលគ្នានៅលើផែនដីឡើយ គឺមានប្រទេស ក៏ដូចជាតំបន់ខ្លះឆ្លងមុនគេ និងខ្លះទៀតឆ្លងក្រោយគេ។
មូលហេតុដែលធ្វើឱ្យមានការប្រារព្ធពិធីបុណ្យឆ្លងឆ្នាំក្នុងពេលខុសគ្នាបែបនេះ គឺដោយសារគេបានបង្កើតខ្សែបន្ទាត់អរូបីមួយហៅថា International Date Line (IDL) សម្រាប់កំណត់ព្រំដែនលើផ្ទៃផែនដី ដើម្បីបែងចែករវាង «ថ្ងៃថ្មី» និង «ថ្ងៃចាស់»។ ខ្សែបន្ទាត់នេះស្ថិតនៅខ្សែបណ្តោយទី១៨០ ចន្លោះដែនដីរបស់ប្រទេសរុស្ស៉ី និងរដ្ឋអាឡាស្ការបស់សហរដ្ឋអាមេរិក អន្លាយមកដល់កណ្តាលមហាសមុទ្រប៉ាស៉ីហ្វិក។ គេចាប់ផ្តើមរាប់ថ្ងៃថ្មីពីខ្សែបន្ទាត់នេះដេញមកខាងឆ្វេងដៃ គឺដូចជាដំណើរនៃផែនដីវិល ខណៈអ្វីៗដែលនៅខាងស្តាំដៃនៃខ្សែបន្ទាត់នោះគឺជាថ្ងៃចាស់។ ឧទាហរណ៍ នៅខាងឆ្វេងចូលដល់ថ្ងៃទី១ ខែមករា ឆ្នាំថ្មី នៅថ្ងៃស្តាំវិញគឺស្ថិតនៅថ្ងៃទី៣១ ខែធ្នូ ឆ្នាំចាស់នៅឡើយទេ។
ដូច្នេះហើយប្រទេសដែលតែងតែឆ្លងចូលឆ្នាំថ្មីមុនគេ គឺប្រទេសគិរីបាទី (Kiribati) ប្រទេសតុងហ្កា (Tonga) និងប្រទេសសាម័រ (Samoa) ដែលជាក្រុមប្រទេសដីកោះតូចៗនៅឯមហាសមុទ្រប៉ាស៉ីហ្វិក។ ការឆ្លងចូលឆ្នាំថ្មី២០២៣ ប្រជាជាតិទាំងនេះប្រារព្ធពិធីបុណ្យឆ្លងឆ្នាំសកល នៅម៉ោង១០ព្រឹក ថ្ងៃទី៣១ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០២២ (ម៉ោងសកល GMT) ហើយបន្ទាប់មកទៀតគឺនូវែលសេឡង់ ដែលត្រូវសួស្តីឆ្នាំ២០២៣ នៅខ្ទង់ម៉ោង១០៖១៥នាទីព្រឹក នៃម៉ោង GMT។ ពេលវេលានៃការឆ្លងចូលឆ្នាំថ្មី គឺបន្តដេញមកខាងឆ្វេងដៃរហូតបែបនេះនៅលើផែនទីពិភពលោកទៅតាមរង្វិលរបស់ផែនដី ខណៈទ្វីបអាមេរិកខាងជើងនិងខាងត្បូងជាទ្វីបចុងក្រោយគេដែលស្វាគមន៍ឆ្នាំថ្មី។
គួរបញ្ជាក់ថា កន្លែងចុងក្រោយដែលឆ្លងចូលឆ្នាំថ្មី ក៏ស្ថិតនៅលើមហាសមុទ្រប៉ាស៉ីហ្វិកដែរ ប៉ុន្តែនៅខាងស្តាំដៃខ្សែបន្ទាត់ IDL នោះគឺកោះប៊ែកឃើ (Baker) និងកោះហោលែន (Howland) របស់សហរដ្ឋអាមេរិក ដែលត្រូវចូលឆ្នាំថ្មីនៅម៉ោង១២ថ្ងៃត្រង់ GMT ថ្ងៃទី១ ខែមករា ឆ្នាំ២០២៣ ប៉ុន្តែកោះទាំងពីរគ្មានមនុស្សរស់នៅទេ។ ដូច្នេះហើយកន្លែងមានមនុស្សរស់នៅ ដែលមានរៀបចំពិធីអបអរឱកាសឆ្លងឆ្នាំសកល គឺដែនដីកោះសាម័ររបស់អាមេរិក (American Samoa) ដែលប្រារព្ធការអបអរនៅម៉ោង១១ព្រឹក GMT ថ្ងៃទី១ ខែមករា ឆ្នាំ២០២៣៕
